Samen houden we de Haarlemmerhout
een veilige route én plek om te recreëren!
Scan de QR-code om u aan te melden voor de WhatsApp-groep
Teken de petitie:
De ervaringen met zowel de Beijneshal als de opvang bij de boten laten zien dat grootschalige, tijdelijke opvang in een woonomgeving vrijwel altijd leidt tot spanningen.
Overlast, druk op de openbare ruimte, een groeiend gevoel van onveiligheid en een gebrek aan vertrouwen in de overheid keren in beide casussen terug. De belofte van ‘tijdelijkheid’ bleek telkens rekbaar en de communicatie richting omwonenden te laat of te beperkt.
De lessen zijn duidelijk: zonder heldere eindigheid, structurele handhaving en echte participatie van bewoners zal draagvlak ontbreken. De geschiedenis van opvang in Haarlem toont aan dat dezelfde fouten keer op keer worden gemaakt. Voor de plannen aan de Meesterlottelaan kan dit niet genegeerd worden: eerdere ervaringen zijn een harde waarschuwing.
Lessen uit de Beijneshal
De Beijneshal in Haarlem is in het recente verleden ingezet als opvanglocatie voor asielzoekers en later voor Oekraïense vluchtelingen. De ervaringen in deze omgeving bieden waardevolle lessen voor het debat over de voorgenomen opvang aan de Meesterlottelaan.
1. Overlast en veiligheidsgevoel
Omwonenden en ondernemers klaagden destijds veelvuldig over overlast: samenscholingen, geluid, zwerfvuil en een toename van meldingen bij politie en handhaving. Het gevoel van onveiligheid nam sterk toe, ook al waren niet alle klachten strafbare feiten.
2. Druk op voorzieningen en openbare ruimte
Rond de Beijneshal nam de druk op parkeerplaatsen, speelplekken en winkels zichtbaar toe. De buurt werd feitelijk een verlengde verblijfsruimte voor de opvanglocatie.
3. Tijdelijkheid werd rekbaarheid
De opvang was bedoeld als tijdelijke noodmaatregel, maar de duur werd telkens verlengd. Omwonenden ervoeren dit als onbetrouwbaar en hadden weinig grip op de besluiten.
4. Gebrek aan participatie
Buurtbewoners gaven aan dat hun zorgen nauwelijks werden gehoord en dat inspraak pas kwam nadat de beslissingen al waren genomen. Dit zorgde voor blijvend wantrouwen richting gemeente en COA.
Bewoners en Beijneshal
Tijdens de buurtbijeenkomsten in 2022 en 2023 gaven veel omwonenden aan zich zorgen te maken over de langdurige aanwezigheid van opvang in de Beijneshal. Zij vreesden voor overlast, verlies aan leefbaarheid en het steeds verder oprekken van de ‘tijdelijke maatregel’. Hoewel de opvang nadrukkelijk als noodvoorziening werd gepresenteerd, ervoeren bewoners een gebrek aan inspraak en transparantie. Deze zorgen zijn illustratief voor de impact die grootschalige opvanglocaties hebben op hun directe omgeving.
Conclusie/ les voor nu
De casus rond de Beijneshal laat zien dat de komst van een grootschalige opvanglocatie in een woonwijk niet zonder grote gevolgen is. Overlast, verlies van draagvlak en aantasting van leefbaarheid zijn voorspelbaar en herhaalbaar. De ervaring leert dat beloften van ’tijdelijkheid’ en ‘beperkte impact’ vaak niet waargemaakt worden.
Wie de filmpjes bekijkt, ziet dat de overlast geen abstract begrip is maar dagelijkse realiteit.” (Inlassen filmpjes)
Lessen uit de opvang bij de boten
1. Overlast in de directe omgeving
“We durfden ’s avonds niet meer langs de kade te wandelen, het voelde onveilig.”
Meerdere meldingen gingen over harde muziek, samenscholingen en incidenten waarbij de politie moest ingrijpen.
2. Gebrek aan draagvlak
“Wij kregen pas een brief toen alles al besloten was. Onze mening telde niet mee.”
Bewoners voelden zich onvoldoende betrokken en serieus genomen.
3. Tijdelijkheid onder druk
“Ze noemen het tijdelijk, maar intussen wonen we er al jaren naast. Dat voelt als misleiding.”
De opvang werd als tijdelijk gepresenteerd, maar bewoners zagen telkens verlengingen.
4. Impact op de leefbaarheid
“De kinderen spelen hier niet meer zoals vroeger, er hangt gewoon een andere sfeer.”
De buitenruimte rond de boten werd rommeliger en drukker.
Bewoners en boten
Tijdens informatieavonden en in gesprekken met de wijkraad uitten bewoners hun frustratie. Zij klaagden over geluidsoverlast, intimidatie en onzekerheid. Vooral het ontbreken van duidelijke afspraken en handhaving ondermijnde het vertrouwen.
Conclusie/ les voor nu
De ervaring met de boten maakt duidelijk dat tijdelijke opvang in een woonwijk leidt tot structurele spanningen. Overlast, gebrek aan transparantie en een groeiend gevoel van onveiligheid zijn geen uitzonderingen, maar voorspelbare gevolgen. Net als bij de Beijneshal blijkt dat beloften over tijdelijkheid en beperkte impact vaak niet worden nagekomen.